Բանջարեղեն բառն առաջին անգամ գրանցվել է 15-րդ դարում, կիրառվելով որևէ բույսի համար: Բառը վերցվել է միջնադարյան լատիներեն
vegetabilis` «աճող», «ծաղկող», այսինքն` «բույս» բառից: «Veggie» տերմինն առաջին անգամ կիրառվել է` որպես «բանջարեղեն» բառի սլենգային տարբերակ:«Բանջարեղեն»-ի ներկայիս իմաստը, ինչպես մենք օգտագործում ենք մեր օրերում, նկատի ունենալով` ուտելու նպատակով աճեցվող բույսեր, ստեղծվել է 18-րդ դարում:
Իրավաբանական բանջարեղեններ
Մենք կարող ենք խոսել բանջարեղենների մասին` առնվազն 4 իմաստով.
- Մրգեր (բուսաբանական)- բույսերի ծաղկից դուրս եկող,
- Մրգեր (խոհարարական)- բույսի ցանկացած մաս, որն ունի քաղցր համ,
- Բանջարեղեն (խոհարարական)- բույսի ցանկացած մաս, որն ունի ախորժաբեր համ,
- Բանջարեղեն (իրավաբանական)- ապրանքներ, որոնք որևէ օրենքի համաձայն հարկվում են` որպես բանջարեղեն:
Մթերային խանությում «միրգ» և «բանջարեղեն» բառերը լրիվ հակառակ իմաստ ունեն. բուսական արտադրանքները, որոնք միրգ են կոչվում, երբեք չեն դասակարգվի` որպես բանջարեղեն, և հակառակը: «Միրգ» բառն ունի ճշգրիտ բուսաբանական իմաստ, որը զգալիորեն տարբերվում է նրա խոհարարական իմաստից և ընդգրկում է շատ թունավոր մրգեր: Մինչդեռ դեղձը, սալորը և նարինջը երկու իմաստով էլ «մրգեր» են, շատ տեսակներ, որոնք ընդունված է անվանել «բանջարեղեններ», ինչպիսիք են սմբուկը, քաղցր պղպեղը և լոլիկը, բուսաբանորեն, մրգեր են:Որոշ լեղզուներում հաճախ լինում են դասակարգումներ, որոնք կարող ենք նույնացվել «մրգերի» և «բանջարեղենների» ընդունված անգլերեն իմաստների հետ, սակայն դրանց ճշգրիտ իմաստը հաճախ կախված է տեղական խոհարարական ավանդույթներից: Օրինակ, Բրազիլիայում ավոկադոն ընդունված է կիրառել շաքարի հետ` որպես աղանդեր կամ կաթնային կոկտեյլներում, այդ պատճառով, այն համարվում է միրգ, մինչդեռ այլ երկրներում այն օգտագործվում է աղցաններում և համարվում է բանջարեղեն: