Չինական խոհանոց

Չինական ներդաշնակություն

Չինական խոհանոցում պարզ բաժանում չկա մսային, բանջարեղենային կամ այլ ճաշատեսակների, փոխարենը տարբեր բաղադրիչներ համադրված են մի ճաշատեսակի մեջ: Շատ բնորոշ գիծ է ճաշերի ներդաշնակեցումը, որը նշանակում է, որ մի անգամ ուտելու ընթացքում չինացիները երբեք չեն մատուցում մսի նույն տեսակը պարունակող կամ նույն համն ու տեսքն ունեցող երկու ճաշատեսակ: Դա կապված է հին չինական փիլիսոփա Յի Յինի հռչակած տեսության հանդեպ ուժեղ հավատի հետ: Այս տեսության համաձայն՝ յուրաքանչյուր համը համապատասխանում է մի ներքին օրգանի, այս պատճառով ճաշի մեջ համերը համադրելով՝ օրգանիզմը մնում է առողջական լավ վիճակում:

Երկրի չափսերն անհնարին են դաձնում համասեռ խոհանոցի մասին խոսելը: Չինաստանում կան չորս տարածաշրջանային խոհանոցներ. Հյուսիսային (Պեկին, Շանթունգ, Հոնան), ծովափնյա (Ֆուկիեն, Շանհայ), ներքին (Սիչուան, Յուննան) և հարավային (Կանտոն):

Ավելի ցուրտ՝ հյուսիսային շրջանում հիմնական մթերքը բրինձը չէ, այլ ցորենը: Տիպիկ ճաշատեսակներն են պաստան, արիշտան և ռավիոլին: Հիմնականում ճաշատեսակները թեթև են ու նուրբ: Ամենահաճախ հանդիպող խավարտը սխտորն է կամ կանաչ սոխը, իսկ օգտագործվող համեմունքները մեղմ են:

Ծովափնյա շրջանում իշխող մթերքը ձուկն է ու ծովամթերքները, ինչպես նաև թեթև ապուրները: Ամենահաճախ հանդիպողը մսից, թռչնամսից և ձկից ճաշատեսակներն են՝ տապակած բանջարեղենի հետ և լավ համեմված սոյայի սոուսով: Պատրաստման այս եղանակը կոչվում է “կարմիր խոհանոց”:

Ներքին շրջանում ավելի տարածված են կծու և լավ համեմված ճաշատեսակները: Ճաշերում գերակշռում է սիչուան պղպեղը. համեմունքի մի տեսակ, որն ավելի կծու է, քան կծու պղպեղը:

Աշխարհով մեկ հայտնի չինական ճաշատեսակներից շատերը գալիս են հարավային շրջանից՝ Կանտոն տարածքից: Այս ճաշատեսակները թեթև են, զուսպ համեմված և ավելի քիչ յուղոտ, քան երկրի մնացած շրջաններինը: Ամենահայտնի համեմունքներն են սոյայի սոուսը, թարմ կոճապղպեղը, խերեսը և հավի արգանակը: Շատ կծու համեմունքներ չեն օգտագործվում, քանի որ գնահատվում է հիմնական բաղադրիչների բնական համը: Կանտոն խոհանոցի շատ ճաշատեսակներ պատրաստվում են՝ օգտագործելով այսպես կոչված արագ պատրաստման տեխնիկան: Այն ստեղծվել է շատ ժամանակ առաջ, երբ խոհանոցային վառելիքի պակաս կար: Դա նշանակում է նույն չափի փոքրիկ կտորների տապակում տաք ջրի մեջ մի քանի րոպեով: Տապակման ընթացքում ամբողջ մթերքը պետք է ամբողջովին խառնվի, քանի որ թավան արագ թափահարվում է: