Սկանդինավյան խոհանոցը կերտվել է բնական պայմաններում, որոնցում ապրել են եվրոպական այս տարածաշրջանի բնակիչները: Ամռան ընթացքում ստացված բերքը և դրա բացակայությունը երկարատև ու ցուրտ ձմռան ընթացքում ստիպել են մարդկանց ուսումնասիրել, թե ինչպես կարելի է պահել այն: Աղ դրած, թթու դրած և մարինացված սննդամթերքներն այնքան էլ հարուստ չեն վիտամիններով: Շվեդիայի բնակիչները կարող են հպարտանալ իրենց խոհանոցի բազմազանությամբ: Նրանք ուտում են շատ մրգեր և բանջարեղեն: Սակայն որքան շարժվում ենք դեպի հյուսիս, այնքան խստանում են բնական պայմանները և հետևաբար, խոհանոցային ավանդույթները ավելի աղքատ են դառնում:

Քանի որ Սկանդինավիայում ձմեռները երկարատև են, և եղանակը այնքան էլ բարենպաստ չէ, բանջարեղենն այնքան հաճախ չի լինում սեղանին, որքան տաք կլիմայով երկրներում: Սակայն դա չի նշանակում, որ սեղանին ամենևին չի լինում բանջարեղեն:  Տարածված ավանդույթ է դրանք մարինացնելը և թթու դնելը: Ամենաճանաչվածը մարինացված ճակնդեղն է` կտրտած, քացախի, շաքարի և մեխակի մեջ ընկղմված: Մարինացվում են նաև այլ բանջարեղեններ, ինչպիսիք են գազարը, կաղամբը, ցուկկինին, պղպեղը, վարունգը և սմբուկը: Շվեդիայում և Նորվեգիայում ճանաչված են  թթու դրած քաղցր վարունգները:

Նորվեգական սեղանի հարստությունը

Նորվեգիան նույնպես ունի հարուստ խոհարարական ավանդույթներ` կապված սաղմոնի հետ: Նորվեգացիները, որոնք սաղմոնը համարում են դելիկատես, այն մատուցում են տարբեր եղանակներով.

• տապակած (stektlaks),
• ապխտած (røktlaks),
• խաշած (koktlaks),
• խորոված (grilletlaks),
• մարինացված (gravetlaks),
• ինչպես թարթառը (laks tartar),
• ապուրի մեջ (fiszesuple) կամ լապշայի հետ:

Նորվեգացիները նաև սիրում են այլ տեսակի ձկներից պատրաստված դելիկատեսներ: Ամենաճանաչվածը fiskeboller-ն է`ձկան մսից պատրաստված կոլոլակները, որոնք մատուցվում են սպիտակ սոսուսով: Շատ ճանաչված են մանր սարդինաները`brislinger, որոնք որսում են Ստավանգերում: Դարեր շարունակ սարդինաները մշակվում են այստեղ և հասցվում գրեթե ամբողջ Եվրոպայի սեղաններին: